Prosto z Kanady – Jerzy Maslanky

J.M. Przede wszystkim przedwczesna i niepotrzebna strata osoby mi bliskiej oraz ogrom publikacji, pretendujących do przełomowych lub wręcz cudotwórczych. Ludzie, w tym również lekarze, wprowadzają w życie sugerowane porady i cóż? Skutek tego jest taki, że z roku na rok umiera nas więcej, umieramy młodziej, jesteśmy bardziej, aniżeli kiedykolwiek w przeszłości, chorzy. Jeśli w 1926 roku lekarz wypisywał przeciętnie jedną receptę na rok na jednego pacjenta, to w 2008 roku wypisuje ich już dwadzieścia siedem (mam tu na myśli pacjentów powyżej 60 r. życia). A powinno być niby lepiej… W samej tylko Ameryce z powodu tzw. leków podawanych z przepisu lekarza, zgodnie ze wskazaniami, umiera ponad 100 tysięcy ludzi rocznie, a 2 miliony kończy „leczenie” w szpitalu. Jedną chorobę się leczy, drugą wywołuje (stąd też pomysł wprowadzenia do medycyny pojęcia „skutków ubocznych leków”). Pytanie tylko, czy tak powinno wyglądać prawdziwe leczenie? Prawdy, w tym tej medycznej, najlepiej jest szukać w historii. Kiedyś medycyna zapobiegała chorobom, bowiem taki był jej zamysł powstania. Owszem, znana była również chirurgia, ale ta stanowiła medyczną odrębność i działała w ramach tzw. interwencji doraźnej. I tak pozostało do dzisiaj. Chociaż obecnie wiele chirurgicznych zabiegów dokonywanych jest bez potrzeby ? np. angioplastyka czy bypassy. Medycyna dnia dzisiejszego natomiast, zamiast zapobiegania, preferuje leczenie ? najchętniej do końca… I tak też zostaliśmy, włącznie z lekarzami, zaprogramowani. Stąd też powszechnie uważamy, że konsumowanie farmaceutyków jest jedynym i najlepszym sposobem na uporanie się chorobami. Tymczasem to błąd i myśleniowy i medyczny. Dziś nie ma już takiej rodziny, w której nie zabrakłoby kogoś z najbliższych. Ten społeczny problem jest skądinąd wypadkową działań medycznych, ignorujących autentyczne przyczyny chorób, które można przecież z powodzeniem usunąć. Promowane są w zamian te urojone i taka sama jest, bo podporządkowana im ideologicznie, profilaktyka. Przykład ? Chociażby „wojna” z cholesterolem, z którym walczy się od ponad 40 lat a zawałów oraz wylewów przybywa z dnia na dzień. Co 10 sekund jeden! Powiedzmy sobie szczerze. Jak można skutecznie leczyć, skoro i pochodzenie choroby jest subiektywne i lekarze mają na rozwiązanie medycznego problemu 10 lub mniej minut? Współcześnie wydaje się miliardy dolarów na działalność public relation, dzięki czemu całe społeczeństwa zostają skutecznie ubezwłasnowolnione, ponieważ codziennie mają wbijaną do głowy „jedynie słuszną” wizję medycyny akademickiej, opartej o syntetyczne farmaceutyki. O terapiach alternatywnych nie wspomina się. Ocenia się, że 90 % artykułów w prestiżowych czasopismach medycznych jest sponsorowanych i w związku z tym nieobiektywnych. Trudno jest zatem lekarzom odnaleźć w publikacjach naukowych niezależną od sponsorów, obiektywną opinię. Do tego dochodzą przesprytne reklamy lub choćby porady „niezależnych” kącików zdrowia. Jaki ma to wpływ na decyzje lekarzy oraz pacjentów? Ano taki, że ból głowy kojarzy się dziś z aspiryną lub tylanolem. A przecież ból głowy to nie oznaka braku w organizmie aspiryny czy tylanolu, a symptom pewnych i niepożądanych zmian biochemicznych. Podobnie jak cysta na jajnikach lub podwyższone ciśnienie krwi. To też są przecież wyłącznie symptomy wynikające z konkretnego podłoża.