Rak

Doświadczenia ostatnich kilkunastu lat wykazały, że właściwe żywienie skutecznie likwiduje wiele „nieuleczalnych” chorób z cukrzycą na czele. Jednocześnie, wbrew buńczucznym zapowiedziom okazało się, że żaden dogmatyczny pomysł na żywienie nie chroni przed rakiem. Nie chroni przed nim ani żywienie wegetariańskie, ani rozdzielne, ani wysoko tłuszczowe, ani tzw. „normalne”, ani nawet autosugestia wynikająca z wiary w jakąś jedynie słuszną opcję żywieniową. Wręcz przeciwnie, obowiązek bycia zdrowym i piętnowanie chorujących doprowadzały chorych na raka do poczucia winy, osamotnienia, ukrywania swojej choroby jak wstydliwego stygmatu. Traktowano raka jako wyjątkowy dopust boży i karę za niedokładne przestrzeganie jakichś wydumanych zasad. Po latach obserwacji musimy jednoznacznie stwierdzić, że samo żywienie, nawet najdokładniej przestrzegane, nie chroni przed rakiem. Spotkaliśmy osoby pierwotnie zdrowe, dbające o zakup ekologicznej żywności i przestrzegające dokładnie zasad, które po latach na raka zachorowały. Wcale nie były to wyjątkowe, osamotnione przypadki, o czym świadczy fakt, że największe zainteresowanie w środowisku budziły zawsze publikacje traktujące o różnych metodach leczenia raka i ta tendencja występuje do dziś.

Widoczna gołym okiem inwazja chorób nowotworowych skłoniła nas do poszukiwania jakichś jednoznacznych, wiarygodnych reguł dotyczących etiologii i leczenia raka, podobnie, jak uczyniliśmy w przypadku miażdżycy, drugiej obok raka najczęstszej choroby. Dzięki poszukiwaniom rzetelnych prac naukowych mogliśmy w serii naszych artykułów opisać, co jest przyczyną zawałów i jak się ich ustrzec. Analogicznie chcemy określić ramy skutecznego postępowania w chorobach nowotworowych.

Głównym czynnikiem rakotwórczym jest insulina, zatem podstawą profilaktyki powinno być rozsądne żywienie nisko węglowodanowe. Redukcja spożycia węglowodanów poniżej 100 gramów na dobę, zmniejsza produkcję insuliny i obniża jej poziom we krwi mniej więcej dwukrotnie. Jak się po latach okazało, to jednak nie wystarcza. Żyjemy w skażonym środowisku. Nasze organizmy są atakowane zewsząd przez kancerogeny, zarówno chemiczne jak i psychiczne oraz fizyczne, w tym również elektromagnetyczne fale. Pojawiły się nowe zagrożenia. W przeciwieństwie do lat siedemdziesiątych i ledwie kilkunastu substancji, obecnie w Polsce dodaje się do żywności kilka tysięcy, a w USA kilkanaście tysięcy związków chemicznych. Powoduje to kumulację zagrożeń, ponieważ jesteśmy atakowani przez śladowe ilości poszczególnych trucizn, ale za to w ogromnej rozmaitości i codziennie. Ponadto różne substancje wchodzą pomiędzy sobą w interakcje i wzmacniają w ten sposób wielokrotnie swoje działanie. Usuwając jedne, technologia produkuje następne, jeszcze gorsze zagrożenia. Np. eliminacja z benzyny samochodowej trującego czteroetylku ołowiu spowodowała konieczność dodawania do niej rakotwórczego benzenu. Pojawiły się nowe tworzywa sztuczne, tanie płyty meblowe, kleje, lakiery, środki ochrony roślin, które permanentnie przez wiele lat emitują szkodliwe substancje zatruwające nasze organizmy. Nastąpił niespotykany nigdy w dziejach Ziemi milionowy wzrost natężenia promieniowania elektromagnetycznego z nadajników i sieci energetycznych. Upowszechnienie opieki zdrowotnej, samo w sobie pożyteczne, doprowadziło jednocześnie do rozpowszechnienia zbędnych terapii „osłonowo, na wszelki wypadek”. Od najmłodszych lat metabolizm dzieci jest ustawicznie zaburzany sztucznymi szczepionkami oraz lekami wykazującymi wiele działań ubocznych, w tym również psychotropami stosowanymi w ilościach przekraczających dawki dla dorosłych ludzi. Pojawiło się zupełnie nowe zagrożenie, z którym organizmy żywe nigdy nie miały do czynienia: GMO – żywność modyfikowana genetycznie.