Chcę przedstawić Państwu pewne obserwacje, które nie są eksperymentem naukowym, niemniej jednak mogą być interesujące dla rodziców opiekujących się dziećmi z takimi chorobami jak epilepsja, dietetyków, organizujących wczasy odchudzające, jak również dla lekarzy poszukujących skutecznych metod leczenia dzieci z padaczką.
Przez 26 lat pracowałam w szkole, od 14 lat w szkolnictwie specjalnym. Przez ostatnie 4 lata prowadziłam nauczania indywidualne z moimi podopiecznymi. Przyjeżdżałam do domów moich uczniów i prowadziłam z nimi indywidualne zajęcia. Były to różne formy rehabilitacji, usprawniania ruchowego, uczenia prostych czynności i uspołeczniania. Pod moją opieką przez 4 lata znajdowało się między innymi dwóch chłopców: Dominik i Janek.
Wykorzystując swoją wiedzę na temat efektów leczenia dietą ketogenną pacjentów chorujących na epilepsję, zaczęłam rozmawiać z mamą Dominika i ojcem Janka na temat ograniczenia węglowodanów w jedzeniu obu chłopców. Przedstawiłam rodzicom w sposób jak najbardziej przystępny treść artykułów dr. Krupki i dr. n. med. Puczkowskiego o leczeniu dietą ketogenną epilepsji, zwracając uwagę na fakt, że nawet ograniczenie węglowodanów rafinowanych, moim zdaniem, już powinno przynieść poprawę stanu zdrowia oraz zmniejszenie ilości napadów padaczkowych. Żywienie niskowęglowodanowe powinno również spowodować złagodzenie intensywnych ataków padaczki. Wszyscy rodzice wyrazili zgodę na wprowadzenie zmian w sposobie żywienia chłopców. Uzgodniliśmy, że będzie to model żywienia niskowęglowodanowego, które nie powoduje silnej ketozy. Poniżej przedstawiam państwu charakterystykę obu chłopców i zmiany jakie zaszły w ich stanie zdrowia, po zmianie sposobu żywienia.
Charakterystyka Dominika
Dominik urodził się z dziecięcym porażeniem mózgowym, choruje na epilepsję, ma obniżoną sprawność ruchową. Chłopiec jest upośledzony w stopniu umiarkowanym. Ma dość duże umiejętności w zakresie dużej motoryki. Samodzielnie chodzi, schodzi po schodach, siedzi na krześle, chodzi po podwórku. Potrafi prowadzić rower. Ćwiczy na rowerze rehabilitacyjnym (potrafi pedałować). Rzuca piłką, balonem, woreczkiem, poduszką. W zakresie małej motoryki umiejętności chłopca są również znaczne. Wydziera proste kształty z papieru i nakleja je, pisze kredką (duży nacisk na kartkę), lepi z plasteliny oraz masy solnej. Wspierany przez nauczyciela wycina nożyczkami. Lubi kolorować, wypełniać kształty, odwzorowywać.
Nie ma jeszcze komentarzy